بررسی فعالیت تلومراز و میزان بیان ژن hTERT در سلول‌های سرطان سینه تحت تیمار پاپاورین

زمینه و هدف: حفظ تلومر که برای پایداری کروموزوم و نا‌‌‌میرایی سلول‌های سرطانی لازم است، بر عهده آنزیمی ‌‌‌به نام تلومراز است. بنابراین مهار این آنزیم که در سلول‌های سوماتیک طبیعی در مقایسه با سلول‌های سرطانی فعالیت بسیار محدودی دارد، یک روش درمانی ا‌‌‌میدوارکننده محسوب ‌‌‌می‌‌‌‌شود. در یک بررسی اولیه غربالگری متابولیت‌های ثانوی گیاهی بر رشد سلول‌های سرطانی پاپاورین از دسته آلکالوئیدهای بنزیل ایزوکوئینولین اثرات مهاری قابل ملاحظه‌ای نشان داد و هدف این پژوهش بررسی اثر بر مسیر نا‌‌‌میرایی سلول‌های سرطانی در مدل کشت رده سرطانی MCF7 سینه ‌‌می‌‌‌‌باشد. مواد و روش‌ها: غلظت IC50 ترکیب خالص تجاری پاپاورین هیدروکلراید (سیگما) به روش MTT (3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide) بعد از 48 ساعت تیمار اندازه‌گیری شد. فعالیت نسبی تلومراز در سلول‌های تحت تیمار در مقایسه با سلول‌های کنترل تیمار نشده به روش real-time q-TRAP و بیان نسبی ژن جزء کاتالیتیک تلومراز hTERT با استفاده از Real time RT-PCR سنجش شد. اثر غلظت‌های بسیار کم دارو در کشت بلند مدت سلول‌ها با نیز مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: فعالیت تلومراز در غلظت IC50 پاپاورین که 120 ‌‌‌میکرومولار برآورد شد, کاهش قابل ملاحظه‌ای پیدا می‌کند (تا حدود 70 درصد نسبت به سلول‌های شاهد تیمار نشده) و این روند کاهشی، رفتاری وابسته به دوز دارد. کاهش تقریباً مشابهی که در سطح رونویسی ژن زیرواحد کاتالیتیک تلومراز در سلول‌های تحت تیمار پاپاورین مشاهده شد. تیمار بلند مدت سلول‌ها با غلظت‌های بسیار پایین این ماده، کاهش معناداری (05/0p